The Scene is van iedereen

In de Brusselse Ancienne Belgique (AB) hebben Thé Lau en The Scene (*****) gisteren hun allerlaatste concert gespeeld. Het afscheid is noodgedwongen, omdat de 61-jarige Lau onlangs te horen kreeg dat hij niet lang meer zal leven.

Thé Lau heeft kanker. Zijn recente ervaringen in het ziekenhuis schreef hij van zich af op het zopas verschenen ‘Platina Blues’. “Het vervelende met kanker is dat je geen zekerheid hebt, maar het is duidelijk dat het niet lang meer zal duren. Ik ben blij dat het me nog gegund is om het podium met vrienden afscheid te nemen van het publiek”, zei Lau bij aanvang van zijn afscheidstournee.
De twee afscheidsconcerten die hij met zijn band nog gepland had, op 17 juni in Paradiso Amsterdam en op 21 juni in de Brusselse AB, waren meteen uitverkocht. Door de overweldigende vraag naar kaarten werd de laatste Nederlandse show verplaatst van Paradiso naar de Heineken Music Hall in Amsterdam. In Vlaanderen kwam er een extra concert op zaterdag 14 juni in de Lotto Arena. Tijdens het pinksterweekeinde trad The Scene ook nog aan op Pinkpop. Het was hun eerste optreden ooit op het langstlopende jaarlijks terugkerende popfestival ter wereld. En tegelijkertijd het laatste.
En sinds gisteren is het nu echt voorbij. In een tot de nok gevulde AB kreeg The Scene het gezelschap van Stef Kamil Carlens, de Portugese fadozangeres Maria de Fátima en Arno, volgens Thé Lau de duivelste van alle Rode Duivels. Om de geest van ‘Platina Blues’ te vatten, stond ook het Pavadita Tango String Quartet mee op het podium.
Wat doet zo’n allerlaatste optreden met een mens? “Gewoon een optreden als een ander”, had Thé Lau er zich onlangs met een boutade vanaf gemaakt. “Ik ben mij wel degelijk bewust van het feit dat dit — met mijn family mag ik wel zeggen, The Scene — inderdaad mijn laatste opreden is”, wist hij gisteren. “En het is niet zo dat ik of wij Brussel hebben uitgekozen voor dat optreden, maar dat Brussel ons heeft uitgekozen!”
Dat allerlaatste optreden begon met ‘Slapen’ en ‘De Dood’. De twee in elkaar overvloeiende nummers uit Lau’s muzikale testament grepen je meteen bij het nekvel. “De dood maakt jacht op mij, maar ik zwerf in mijn dromen, en mijn dromen zijn verboden voor de dood.” Tranen werden weggepinkt. De zeurderige cello, de dreigende gitaarriffs van Alan Mclachan en de verstilde piano van Otto Cooymans. Het plaatje paste perfect.
Opmerkelijk ook hoe oudere nummers sinds de dag dat het nieuws bekend geraakte, plots ook een andere invalshoek hebben gekregen. “De lucht wordt donker, de maan verschijnt. Maar ik word niet dronken, want er is iets dat harder toeslaat. Dat maar niet verdwijnt” en “Er is te veel verlangen. Er is te weinig tijd” uit ‘Open’. Of wat te denken van ‘Liefde’? “Drink in het donker, tot je de schaduw bereikt. Drink tot de plek waar je denkt ik heb altijd gelijk. Luister naar stemmen, de stemmen van vrienden. Die echoën onder je huid.”
Uiteindelijk had het afscheidsconcert van The Scene iets onwerkelijks. Hoe kan je nu dansen op iemands graf? Gelukkig was het niet allemaal kommer en kwel. Er werd ook gevierd, samen met enkele vrienden. Stef Kamil Carlens zong samen met Thé ‘Mooi’ en ‘Rauw, Hees, Teder’; Maria de Fátima voorzag ‘Liefde’ van wat extra melancholie; Arno speelde smoelschuiver tijdens een bluesy ‘Rij Rij Rij’ en zong ‘Le Java’ uit zijn hoogdagen met TC Matic. ‘Zuster’, waarin een hoofdrol was weggelegd voor bassiste Emilie Blom van Assendelft, werd een eerbetoon aan hun inmiddels dertig jaar durende vriendschap.
Toen Lau na iets meer dan anderhalf uur ‘Iedereen Is Van De Wereld’ inzette, kwam het besef dat het tijd was om definitief afscheid te nemen. Het publiek maakte zich het refrein eigen, Lau kreeg tranen in de ogen. Iedereen is van de wereld en The Scene is van iedereen!
Anders dan in de Lotto Arena kwam de groep nog een keer terug voor een toegift. En wat voor één: ‘Rigoureus’. “De klok zegt, tik, tik. Tikt al mijn uren weg. Voor wie wacht komt alles steeds te laat.” Voor ons komt dit afscheid echter te vroeg ...

Setlist >>> 1. Slapen/De Dood // 2. Geloof // 3. Samen // 4. Blauw // 5. Maan // 6. Mooi // 7. Rauw, Hees, Teder // 8. Rivier // 9. Kleine Stille Strijd // 10. We Weten Niets Van De Soldaat // 11. Zuster // 12. Liefde // 13. Waar Mensen Wonen // 14. Rij Rij Rij // 15. Le Java // 16. Open // 17. Iedereen Is Van De Wereld // 18. Rigoureus

Gehoord & gezien >>> The Scene, AB (Brussel), op zaterdag 21 juni 2014